اُچّی سُتھَّن
از
ٹیپو سلمان مخدوم
ٹی وی اِچ ڈرامہ
ویکھدیاں اوہنے ووہٹی نوُں آکھِیا بئی او ایس ہیرویِن ونگرا سُوٹ کیوں نہیں پاندی؟ ایس طرحاں دا؟ ووہٹی نے حریان ہو کہ پوُچھِیا؟ ہاں بئی، چنگا سوہنا
ڈزیَن اے تے تیرے تے چوکھا پھَبّے گا۔ پر اے تے بانہواں بغیر دی قِمیض اے۔ ووہٹی
نے ذرا ک جھَکدے کیہا۔ ہاں تے کوئی گَل نہیں، تُو بانہواں نال سِلوا لئیں۔ اوہنے
ارمان نال کہہ دِتّا۔
اے سُندے ای ووہٹی
نوُں تے جیویَں سَپ لَڑ گیا۔
بانہواں نال؟ لَوْ، بانہواں نال تے اَیس
سوُٹ دا ستیاناس نئی ماریا جانا؟ ایہدی تے شو ای کائی نہیں رہنی۔ فیر فیدا کی
اینوُں سوان دا۔ رہن دیو تُسی۔ اوہ
ماڑا جیا مُسکایا۔ اے بانہواں بغیر قِمیض دی گَل پہلاں وی کئی وار
ہو چکی سی۔ تے اونہوں چنگا انداز ا سِی کہ کی ہووے گا۔ لَے تُوں قمیِض
سواں رئی اَیں کہ نائٹی؟ اوہنے جھوُٹ موُٹھ دے غصّے نال کیہا۔ غصّہ ویکھدے اِی
ووہٹی ذرا کُو ٹھنڈی پے گئی۔ کی فضوُل گلّاں کَردے او۔ ایس واری اوہ ذرا ک لجّا کہ
بولی۔ میری عُمَر تے ویکھو، چاہلیِاں دے نیڑے آں، اَیس عُمْرے میں لوکاں نوُں
آپنیِاں ننگِیاں بانہواں وکھانِیاں نے؟ اوہنوں شرماندا ویکھ کہ اوہ کھِل اُٹھیِا
تے شرارت نال دَنْدْ کَڈدے بولِیا، کیوں جی، یونیورسٹی اِچ وکھا سکنی ایں تے ہُن
کی اے، ہُن تے تُوں ہور وی سوہنی ہو گئی اَیں؟ اَیس لاڈ نے تے ووہٹی نُوں بِلکُل پِگھلا اِی چھَڈِیا۔ رَہَن وی دیو ہُن، اوہ
باچھاں چیِردے بولی۔ تُہاڈے مَنا کَرَن دے بعد تے کَدی سلِیو لیس شْرٹ نہیں نہ
پائی؟ ووہٹی دے شرمان دا اوہنوں رَج کہ سواد آ ریہا سی۔ گَل تے تیری ٹھِیک اے، تے
میں تے ہُن وی مَنا کر ریہا ہاں۔ ہُن فیر
مَنا ہو جاؤ نا جناب۔
خوند دا رومانوی موُڈ ویکھدیاں ووہٹی تگڑی ہو گئی تے کہَن لگی۔ چلو دے دیو نا اِجازَت۔ تُسی آپ اِی تے کیہا اے مینّوُں ایس ڈِزیَن دا۔ خوند ہُن ذرا ک نَرَمْ پے گیا۔ ہاں۔۔۔۔۔۔ کیہا تے سِی ۔۔۔۔ پر ۔۔۔۔۔ ووہٹی حالات آپنے حق اِچ تَکدِیاں ذرا کھِسَک کہ خوند دے نال جُڑ گئی تے سِر اوسدے موڈھے تے رَکھ کہ کَہَن لگی کہ اوہنے سُتھَن وی اوسی ڈِزیَن آلی بنوانی اے، گِٹّیوں اُچّی۔ ہیں؟ اُچّی سُتّھَنْ، ایس واری خوند دی دھون کوڑھ کِرلے وانگ آکَڑ گئی۔ کی کہہ رہی ایَں؟ اے نہیں ہو سَکدا۔ ووہٹی ایہو جیا ای جواب ایکسپیکٹ کر رہی سِی۔ اوہنے ہِلے جُلے بغیر خوند دا پَٹ تے پیا ہَتھ پھَڑ کہ ہَولی جئی کیہا، باہر جا کہ تے تُسی بِلکُل ای بدل جاندے او۔ گِٹِّیاں اُچّی سُتھَنْ دا کی اے، اینی اُچّی تے ساڈے مولوِی وی پا لیندے نیں۔
فیشنی اُچّی سُتھَن دے مقدمے دی دلیِل دے طور تے مولوِیاں دی گِٹِّیاں اُچّی سُتھَن سُن کہ اوہنوں ہاسا آگیا۔ کی پئی کہنی اَیں؟ اوہنے ہسدیاں کیہا۔ ٹھِیک ای تے کہہ رہی آں۔ ووہٹی نے لاڈ نال کیہا، باہر تے بِیچ تے تُسی مینوُں کہہ کہ نِکّر ٹی شرٹ پواندے او تے اونج وی میں اوتھے جِینز بلاوز پائی پھِرنی آں تے تُسی مینوُں ویکھ ویکھ کہ خُش ہوندے رہندے او۔ تے ایتھے آندے ای تُہانوُں میرا ہر لِیڑا بھیڑا لَگَّن لَگ پیندا اے۔ خوند نے اوہدے لَک اِچ بانہہ پا کہ اوہنوں ہَولی جئی آپنے نال گھُٹِیا تے کَہَن لگا۔ او نئی پاگلے، اے گَل نئی۔ باہر تے تَینوں کوئی گندِیاں نظراں نال نئی ویکھدا پر ایتھے تے تینوُں پتا اے لوکی کیہو جئے نے۔ پر ووہٹی اَجّ پکّی ہوئی کھلوتی سِی۔ پولے جئے موُنہہ نال کَہَن لَگّی، چھَڈّو وی، ایوئیں کَردے او تُسی، تُہانوُں میرے تے اعتبار ای نہیں ریہا ہُن۔ ووہٹی نوُں پتا سی اوہنے پیار دی بلیک میلِنگ دا کھیڈ کیِویں کھیڈنا اے تے اوہدا اے تِیر نشانے تے وجّیا۔ خوند نے تڑَپ کہ کیہا، کی فضوُل بکواس کر رہی ایں؟ تینوں پتا اے میں آپنے توں وی وَدھ کہ تیرے تے اعتبار کرنا آں۔ تے فیر مینوُں اے سُوٹ پان دیونا، ووہٹی نے اوہدا ہتھ پیار نال مَلدِیاں کیہا۔ خوند نُوں چُپ لگ گئی۔
اوہ دِلوں چاہندا سی کہ اوہدی ووہٹی سوہنی لگے۔ تے ایس طرحاں دے فیشن اوہنوں بڑے چَنگے لگدے سَن۔ پر جدوں وی اوہدی ووہٹی اوہنوں کِسی ایہو جئے فیشَن دی فرمائش کَردی اوہدے کنّاں وِچ اوہدے دوستاں دِیاں گلّاں گوُنج جاندِیاں۔ جدوں وی اخبار یاں ٹی وی تے کِسے ماڈَل نُوں ایہو جیا لِباس پائے ویکھدے تے موُنہہ پھاڑ کہ کہندے کہ کنجرِْیاں دا نشان گھر توں لباس ہو گیا اے۔ پہلے کَنجْری کوٹھے تے بہْنْدی سی تاں پتا لگے کہ اوہ کَنجْری اے تے گاہَک آوے۔ تے ہُن کَنجْرِیاں ایہو جئے ننگے لِباس پاندِیاں نے تا کہ گاہکاں نوُں پتا چلے بئی اوہ بِکاوُ مال نیں۔ اے گَلّاں سُندیاں اِی اوہنوں اِنج مَسوُس ہوندا جیویں اے گَلّاں دوست اوہدے بارے اِی کَر رہے نیں تے اوہ چور جیا بَن جاندا۔ اوہدی کدّی ہِمَّت نہیں سی پئی کہ اوہ کہہ سکے کہ دُنیا بَدَل گئی اے۔ ہُن اے لِیڑے عورَت دے کِردار نُوں نہیں کھولدے پر ایہہ گَلّاں مَرْد دی گَندی ذہنیَت نُوں ضروُر کھولدِیاں نیں۔ اوہ دوستاں وِچ وی چُپ کر جاندا تے ہُن ووہٹی اگّے وی چُپ اِی کر گیا۔
نہیں یار، آخِر کار اوہنے ٹھنڈی آہ بھَر کہ کیہا، سُتھَّنْ تے تُوں رَہَن دے چَل قمیِض سلیِو لیس بنوا لے۔ پر دُپٹَّا فیر وڈّا سارا لئیں۔ ووہٹی خُش ہو گئی تے اُچَّک کہ سِدّھی ہو کہ بہہ گئی۔ واقعی؟ تھَینک یوُ، ہائے کِنّا مزا آوے گا، ووہٹی نے دِھی نوُں واج مار کے سدّ لیا تے اوہنوں دَسَّن لَگ پئی کہ اوہ کیہڑا سُوٹ سوان لَگّی اے۔ دِھی او لَیوَل کر رہی سی۔ اوہنے وی پیو نال ضِد شروع کر دِتّی کہ اوہنے وی ایہو سُوٹ سوانا اے۔ پیو نے ذرا چُوں چراں کیِتی پر ماں نے غصّے نال دِھی نوُں جھاڑِیا، کی بکواس پئی کرنی ایں؟ کُڑیِاں نہیں کر دِیاں ایہو جئے فیشَن، ویاہی جاویں گی تے خوند نوُں پُچھ کہ جو مرضی کرِیں۔ پر دِھی نے رونا شروع کر دِتّا۔ تے نال اِی پیو پسیِج گیا۔ چل رو نہ، اچھا بنوا لے تُوں وی۔ اَیس توں پہلاں کہ ماں کُج کہْندی، دِھی نے چھال ماری تے پیو دی گود اِچ چڑھ گئی۔ بابا بابا، تے میں سُتھَّن وی اُچّی سوانی اے۔ اوہنے پیو دے گَل لَگ کہ اُچھَلنا شروع کر دِتّا۔ اچھا بئی اچھا، او وی بنوا لے۔ پیو نے ہسدے ہوئے کیہا۔ تے نال اِی دِھی چھال مار کہ کمرے وَل پَجّھی کہ آپنی سہیلی نوُں اے خبر سُنائے۔ تُسی اوہنوں کیِوں اِجازَت دَتّی اے؟ ووہٹی پریشان ہو کہ خوند نُوں پوُچھِیا، تُہانوُں پتا نہیں کِس کِس طرحاں دے گَندے لوکی ہوندے نیں؟ تے رشتہ دار اِی کی کی گَلّاں نہیں بناوَن گے۔ خوند دے پٹھّے کھِچّے گئے، میں موُنہہ توڑ دیاں گا جیہڑا کوئی ایسی ویسی گَل کرے گا۔
خوند دا رومانوی موُڈ ویکھدیاں ووہٹی تگڑی ہو گئی تے کہَن لگی۔ چلو دے دیو نا اِجازَت۔ تُسی آپ اِی تے کیہا اے مینّوُں ایس ڈِزیَن دا۔ خوند ہُن ذرا ک نَرَمْ پے گیا۔ ہاں۔۔۔۔۔۔ کیہا تے سِی ۔۔۔۔ پر ۔۔۔۔۔ ووہٹی حالات آپنے حق اِچ تَکدِیاں ذرا کھِسَک کہ خوند دے نال جُڑ گئی تے سِر اوسدے موڈھے تے رَکھ کہ کَہَن لگی کہ اوہنے سُتھَن وی اوسی ڈِزیَن آلی بنوانی اے، گِٹّیوں اُچّی۔ ہیں؟ اُچّی سُتّھَنْ، ایس واری خوند دی دھون کوڑھ کِرلے وانگ آکَڑ گئی۔ کی کہہ رہی ایَں؟ اے نہیں ہو سَکدا۔ ووہٹی ایہو جیا ای جواب ایکسپیکٹ کر رہی سِی۔ اوہنے ہِلے جُلے بغیر خوند دا پَٹ تے پیا ہَتھ پھَڑ کہ ہَولی جئی کیہا، باہر جا کہ تے تُسی بِلکُل ای بدل جاندے او۔ گِٹِّیاں اُچّی سُتھَنْ دا کی اے، اینی اُچّی تے ساڈے مولوِی وی پا لیندے نیں۔
فیشنی اُچّی سُتھَن دے مقدمے دی دلیِل دے طور تے مولوِیاں دی گِٹِّیاں اُچّی سُتھَن سُن کہ اوہنوں ہاسا آگیا۔ کی پئی کہنی اَیں؟ اوہنے ہسدیاں کیہا۔ ٹھِیک ای تے کہہ رہی آں۔ ووہٹی نے لاڈ نال کیہا، باہر تے بِیچ تے تُسی مینوُں کہہ کہ نِکّر ٹی شرٹ پواندے او تے اونج وی میں اوتھے جِینز بلاوز پائی پھِرنی آں تے تُسی مینوُں ویکھ ویکھ کہ خُش ہوندے رہندے او۔ تے ایتھے آندے ای تُہانوُں میرا ہر لِیڑا بھیڑا لَگَّن لَگ پیندا اے۔ خوند نے اوہدے لَک اِچ بانہہ پا کہ اوہنوں ہَولی جئی آپنے نال گھُٹِیا تے کَہَن لگا۔ او نئی پاگلے، اے گَل نئی۔ باہر تے تَینوں کوئی گندِیاں نظراں نال نئی ویکھدا پر ایتھے تے تینوُں پتا اے لوکی کیہو جئے نے۔ پر ووہٹی اَجّ پکّی ہوئی کھلوتی سِی۔ پولے جئے موُنہہ نال کَہَن لَگّی، چھَڈّو وی، ایوئیں کَردے او تُسی، تُہانوُں میرے تے اعتبار ای نہیں ریہا ہُن۔ ووہٹی نوُں پتا سی اوہنے پیار دی بلیک میلِنگ دا کھیڈ کیِویں کھیڈنا اے تے اوہدا اے تِیر نشانے تے وجّیا۔ خوند نے تڑَپ کہ کیہا، کی فضوُل بکواس کر رہی ایں؟ تینوں پتا اے میں آپنے توں وی وَدھ کہ تیرے تے اعتبار کرنا آں۔ تے فیر مینوُں اے سُوٹ پان دیونا، ووہٹی نے اوہدا ہتھ پیار نال مَلدِیاں کیہا۔ خوند نُوں چُپ لگ گئی۔
اوہ دِلوں چاہندا سی کہ اوہدی ووہٹی سوہنی لگے۔ تے ایس طرحاں دے فیشن اوہنوں بڑے چَنگے لگدے سَن۔ پر جدوں وی اوہدی ووہٹی اوہنوں کِسی ایہو جئے فیشَن دی فرمائش کَردی اوہدے کنّاں وِچ اوہدے دوستاں دِیاں گلّاں گوُنج جاندِیاں۔ جدوں وی اخبار یاں ٹی وی تے کِسے ماڈَل نُوں ایہو جیا لِباس پائے ویکھدے تے موُنہہ پھاڑ کہ کہندے کہ کنجرِْیاں دا نشان گھر توں لباس ہو گیا اے۔ پہلے کَنجْری کوٹھے تے بہْنْدی سی تاں پتا لگے کہ اوہ کَنجْری اے تے گاہَک آوے۔ تے ہُن کَنجْرِیاں ایہو جئے ننگے لِباس پاندِیاں نے تا کہ گاہکاں نوُں پتا چلے بئی اوہ بِکاوُ مال نیں۔ اے گَلّاں سُندیاں اِی اوہنوں اِنج مَسوُس ہوندا جیویں اے گَلّاں دوست اوہدے بارے اِی کَر رہے نیں تے اوہ چور جیا بَن جاندا۔ اوہدی کدّی ہِمَّت نہیں سی پئی کہ اوہ کہہ سکے کہ دُنیا بَدَل گئی اے۔ ہُن اے لِیڑے عورَت دے کِردار نُوں نہیں کھولدے پر ایہہ گَلّاں مَرْد دی گَندی ذہنیَت نُوں ضروُر کھولدِیاں نیں۔ اوہ دوستاں وِچ وی چُپ کر جاندا تے ہُن ووہٹی اگّے وی چُپ اِی کر گیا۔
نہیں یار، آخِر کار اوہنے ٹھنڈی آہ بھَر کہ کیہا، سُتھَّنْ تے تُوں رَہَن دے چَل قمیِض سلیِو لیس بنوا لے۔ پر دُپٹَّا فیر وڈّا سارا لئیں۔ ووہٹی خُش ہو گئی تے اُچَّک کہ سِدّھی ہو کہ بہہ گئی۔ واقعی؟ تھَینک یوُ، ہائے کِنّا مزا آوے گا، ووہٹی نے دِھی نوُں واج مار کے سدّ لیا تے اوہنوں دَسَّن لَگ پئی کہ اوہ کیہڑا سُوٹ سوان لَگّی اے۔ دِھی او لَیوَل کر رہی سی۔ اوہنے وی پیو نال ضِد شروع کر دِتّی کہ اوہنے وی ایہو سُوٹ سوانا اے۔ پیو نے ذرا چُوں چراں کیِتی پر ماں نے غصّے نال دِھی نوُں جھاڑِیا، کی بکواس پئی کرنی ایں؟ کُڑیِاں نہیں کر دِیاں ایہو جئے فیشَن، ویاہی جاویں گی تے خوند نوُں پُچھ کہ جو مرضی کرِیں۔ پر دِھی نے رونا شروع کر دِتّا۔ تے نال اِی پیو پسیِج گیا۔ چل رو نہ، اچھا بنوا لے تُوں وی۔ اَیس توں پہلاں کہ ماں کُج کہْندی، دِھی نے چھال ماری تے پیو دی گود اِچ چڑھ گئی۔ بابا بابا، تے میں سُتھَّن وی اُچّی سوانی اے۔ اوہنے پیو دے گَل لَگ کہ اُچھَلنا شروع کر دِتّا۔ اچھا بئی اچھا، او وی بنوا لے۔ پیو نے ہسدے ہوئے کیہا۔ تے نال اِی دِھی چھال مار کہ کمرے وَل پَجّھی کہ آپنی سہیلی نوُں اے خبر سُنائے۔ تُسی اوہنوں کیِوں اِجازَت دَتّی اے؟ ووہٹی پریشان ہو کہ خوند نُوں پوُچھِیا، تُہانوُں پتا نہیں کِس کِس طرحاں دے گَندے لوکی ہوندے نیں؟ تے رشتہ دار اِی کی کی گَلّاں نہیں بناوَن گے۔ خوند دے پٹھّے کھِچّے گئے، میں موُنہہ توڑ دیاں گا جیہڑا کوئی ایسی ویسی گَل کرے گا۔
No comments:
Post a Comment